2019: Roadtrip with Dad

Dag 5: Cedar City – Cannonville

Het motel waar we verblijven serveert prima ontbijt. Dat smikkelen we dan ook graag op en rijden vervolgens naar de Walmart voor een lunch en wat snacks voor onderweg. Dan de tank vol en hup, richting Bryce Canyon National Park.

Wat meteen opvalt is dat het aardig fris is. Het is dan ook nog vroeg, namelijk half 8 als we onderweg zijn. We rijden via de prachtige UT 14 door Dixie National Forest. De zon is net op en dat geeft de lucht prachtige rode, roze en oranje gloeden. We zien de sneeuw langs de weg steeds harder stijgen en de temperatuur steeds harder dalen. Op een gegeven moment is het -4 graden buiten. Af en toe stoppen we om een foto te maken, maar we schieten toch snel weer de auto in. We komen haast niemand tegen en genieten van al het pracht om ons heen.

Na anderhalf uur bereiken we het toegangspoortje van het park. Ik laat er onze pas zien en we bezoeken er meteen het Visitor Center. Ik koop er meteen een mooie, stevige hiking jas. Met Bryce Canyon erop. Best een kek ding en ik voel me meteen wat warmer. Lekker een kop koffie erbij en plots is pa weg. Ik vermoed dat hij naar het toilet is maar niet veel later zie ik hem met een grote tas vol souveniers de winkel verlaten. Of hij ook er ook een extra koffer bij heeft gekocht…? Nee dat dan weer niet.

Dan op naar de viewpoints. Er zijn er feitelijk maar 4 open en we bezoeken ze allemaal. Het is een graad of 7 maar het voelt toch warmer door de zon die al flink schijnt. We turen een tijdje over de besneeuwde, oranje rotsen en vinden het beide erg jammer dat we hier niet kunnen wandelen. De Peekaboo Trail stond op het programma en bij de trailhead zien we meteen waarom het niet mogelijk is; niet alleen ligt er nog veel sneeuw, de trail ligt ook vol met losliggende stenen en diepe modder.

Gek genoeg verlaten we een prachtig park als Bryce weer na een uur, simpelweg omdat er niets meer te doen is. De enige trail die open is is de Mossy Cave Trail. Deze ligt buiten de doorgaande weg van het park maar zijn er binnen een kwartier. Zoals verwacht was het aardig druk bij de trailhead, al kunnen we wel een parkeerplaatsje bemachtigen. De wandeling leidt langs een Cave en een kleine waterval en is verrassend mooi. Overal hoor je smeltwater en dankzij de zon en de blauwe lucht steekt de oranje kleur van de rotsen er prachtig bij af. We vinden een plekje langs het riviertje waar niemand is en we blijven er een half uurtje picknicken. Prachtig.

Als we terug zijn wordt plan B maar in werking gezet: Kodachrome Basin State Park. Een klein parkje dat best afgelegen ligt. We rijden een tijdje over het verhaarde gedeelte van de Cottonwood Canyon Road alvorens we het parkje bereiken. De ranger aldaar is blij ons te zien en steekt een langdurig monoloog af wat we allemaal beslist moeten gaan zien. Een aardig meisje en we volgen een advies van haar op, namelijk het wandelen van de Shakespeare Arch and Sentinal Trail. Een niet al te lange en lastige wandeling (ongeveer 3 km) die leidt naar een Arch (niet super indrukwekkend) en vervolgens op en neer gaat langs een grote rotsformatie. Vooral de uitzichten over Grand Staircase-Escalante National Monument zijn magnifiek, met in de verte zelfs Bryce Canyon. 

De tweede trail is de Panorama Trail. Je kunt hierbij een lange of een kortere variant lopen. We kiezen voor de kortere, die 5km lang is. Niet super bijzonder, maar bij vlagen toch wel interessant, omdat je dichtbij enorme pilaren komt waarbij je afvraagt hoe het toch mogelijk is dat ze blijven staan.

Als laatste doen we nog de Angels Palace Trail, die 2,5 km is en waar onze toch wel vermoeide benen nog wat moeten klimmen. De beloning is een mooi panorama over Kodachrome Basin, maar het kan ons niet veel meer bekoren. We zijn moe van de warmte en het vele lopen. We rijden nog een klein stukje door naar het gehucht Cannonville, waar we gaan genieten van onze rust.

Hotel

Grand Staircase Inn

Weer

2 – 20 graden

Aantal kilometer gereden

160 kilometer

Dag 4: Boulder City – Cedar City

Vandaag stond er aan het eind van de dag 22 km in 6 uur wandelen op de teller. Een lekkere dag dus. We reden vroeg vanuit Boulder City weg en reden via de I15 richting St George. Een beetje een saaie weg, al wordt het steeds mooier zodra je Arizona en Utah inrijd. De klokken worden ook verzet; het is in deze staat immers een uur later, dus de dag duurt een uur korter.

Om half 11 staan we klaar bij de trailhead in Snow Canyon State Park, dat dicht tegen St George aanligt. Het is niet enorm druk en het weer is prachtig. We beginnen bij de trailhead van de Red Sands Trail. Het leuke van dit park is dat het erg overzichtelijk is en dat vrijwel alle wandelingen met elkaar te verbinden zijn. We maken van te voren dan ook een mooie loop van enkele hikes, totaal 12 km. De hikes die we combineren zijn Hidden Pinyon, Petrified Dunes Trail, Butterfly Trail, White Rocks, Lava Flow, West Canyon Trail en ten slotte de Red Sand Trail. Al met al een prachtige wandeling met enorm veel variatie. Vooral de Petrified Dunes maken veel indruk en deden me een beetje denken aan Yant Flat. De oranje rotsen steken mooi af tegen de helder blauwe lucht; het is inmiddels 20 graden.

3 uur later staan we weer bij de auto en verorberen daar de lunch die we vanochtend bij de Albertsons kochtte: avocado, bagels en een yoghurtje. Daarna rijden we een klein half uur door naar Zion NP. We doen echter niet het bekende gedeelte aan, die kermis heb ik wel gehad. Ik zag laatst foto’s waar ik gewoon van schrok, zó druk. We bezoeken Kolob Canyons, wat een zeer goede zet werd. Bij het Visitor Center betalen we de fee en vervolgens rijden we de mooi, nieuw geasfalteerde weg op naar de trailhead van Taylor Creek Trail. Deze 10km lange wandeling leidt langs (en door) een mooi kreekje naar het eindpunt; twee natuurbogen in de prachtig oranje rotsen.

Het is niet druk en het werd een heerlijke wandeling. De terugweg was wat heftig, de benen voelden we nu wel en ook nu stonden we pas na 3 uur weer bij de auto. Het was nog maar een klein stukje rijden naar Cedar City, waar we lekker douchen en uitrusten. 

Hotel

Quality Inn Cedar City

Weer

15 – 22 graden

Aantal kilometer gereden

389 kilometer

Dag 3: Lone Pine – Boulder City

Vandaag zou een lange rijdag worden. Als we rond zes uur wakker worden is het eerst tijd voor het ontbijt. Dat halen we voor dag en dauw bij Alabama Hills Cafe & Bakery, een echte aanrader. We halen er een breakfast burrito en een flinke kom vers fruit, to go. We willen namelijk de zonsopkomst bekijken bij de Alabama Hills. We checken uit bij het prachtig gelegen Dow Villa Motel en rijden dan een kwartiertje naar de Hills.

Als we er net zijn begint het eerste zonlicht zich al te laten zien. We klauteren een flink stuk op de rotsen en zien het gouden licht prachtig neerdalen op de Sierra Nevada. Er is verder niemand, een perfect momentje zo. Wel fris, maar, zoals ze in Brabant zeggen: dan hedde ok wa.

Als het ontbijt achter de kiezen is en de zon er echt is rijden we terug naar Lone Pine en gooien de tank vol. We rijden richting Death Valley en stoppen af en toe om de prachtige bergketen nogmaals te fotograferen. Als we Death Valley dan eindelijk bereiken is het toch al 20 graden, en het is pas half negen. Als eerste doen we Father Crowley Point aan. Er ligt een kleine dirtroad naast de parking en deze rijd ik zelfverzekerd op. De weg ligt er echter zó slecht bij dat ik er geen goed gevoel bij heb. We stappen dan ook uit en lopen het laatste stukje. En wat schetst onze verbazing; er staat gewoon een gammele camper geparkeerd! Die heeft een mooi plekje gevonden, maar wel lef om zo’n weg te berijden met je camper.

Het uitzicht is overigens prachtig. We rijden daarna door naar de Mesquite Sand Dunes en komen er dan voor het eerst achter dat het al best heel druk is. Sterker nog, het wemelt er van de auto’s. Het is pas maart en zelfs deze maanden worden langzaam maar zeker drukker en drukker? Het zijn veelal Amerikanen die we tegenkomen en het is Spring Break, want we zien ook best veel gezinnen met jonge kinderen.

Desalniettemin zal het de trend van de dag blijken; als we verder rijden en stoppen bij de trailhead van Golden Canyon is het een drukte van jewelste. Ik ben dat niet gewend en zeker niet in Death Valley. We moeten de auto ver van de trailhead langs de kant van de weg parkeren.

Als we de wandeling eenmaal beginnen valt de drukte op de trail zelf wel mee. Af en toe komen we bosjes mensen tegen maar niet enorm storend. De temperatuur is dan al aardig warm overigens. We wandelen de trail tot aan Red Cathedral en komen anderhalf uur later terug bij de auto.

Vervolgens doen we de overige bezienswaardigheden aan de Badwater Road aan, die overigens pas eergister weer is opengegaan na hevige floods. We bezoeken dus Devils Golf Course, Artis Road (en Palette), Badwater Basin en lopen nog de korte trail naar Natural Bridge, die nog best pittig is met 30 graden en geen schaduw.

Het is inmiddels 3 uur en we moeten nog 2 uur rijden naar ons hotel in Boulder City. We bezoeken onderweg nog wel Zabriskie Point, waar het wel de Efteling lijkt zo druk. Gelukkig vinden we wel een parkeerplaatsje, maar ik hoop toch vooral dat het niet zó druk is bij de overige parken die we nog bezoeken.

Hotel

Quality Inn 

Weer

22 – 30 graden

Aantal kilometer gereden

466 kilometer

Dag 2: Los Angeles – Lone Pine

Vandaag al iets later wakker. De klok wijst zes uur aan, een prima tijd om de dag rustig te beginnen. We pakken onze spullen in en organiseren alles zo dat het een logische plek in de auto heeft. We ontbijten nog bij Panera Bread in LA en laten deze stad dan achter ons. Ik heb zin in de komende dagen.

We zetten koers naar het noorden, richting onze eindbestemming Lone Pine. Voordat we daar zijn passeren we halverwege nog een klein State Park, te weten Red Rock Canyon State Park. Deze ligt feitelijk direct aan de doorlopende snelweg richting het noorden, dus echt te missen is het niet.

De zon schijnt flink en het is een heerlijke 22 graden. Niet slecht voor een maandag in maart. Heel veel is er niet te doen in het park. We beginnen met een korte wandeling, genaamd de Red Rock Nature Trail. Deze loopt langs mooie rotsformaties en leidt een stuk de woestijn in. Wat vooral erg mooi is: de woestijn staat machtig mooi in bloei. Talloze bloemen in alle kleuren sieren het landschap. Er hangt zelfs een zoete geur in de lucht. Na een half uur komen we weer terug bij de auto, die nog steeds moederziel alleen staat.

Als we een meter of 600 doorrijden komen we aan bij de tweede hike in dit parkje. De Hagen Canyon Nature Trail. Deze is wat langer en biedt ook meer variatie. Ook hier weer een weelde van bloemen en ook de Yucca bomen staan mooi in bloem. De wandeling duurt al met al een uurtje en is een mooie opwarmer voor de komende dagen.

We rijden dan verder door richting Lone Pine. Dat duurt iets meer dan een uurtje. Als we het stadje bereikt hebben rijden we echter nog een klein kwartiertje door, om het Manzanar Historic Site te bezoeken. Hier zaten Japanse gevangenen ten tijden van de Tweede Wereldoorlog. Ooit huisvestte hier 10.000 Japanners, maar er staan slechts nog enkele barakken. Er is wel een prachtig informatief museum en je kunt met de auto het grote terrein verkennen. Het was een heerlijke 21 graden, maar er waaide een enorm harde wind.

De mooie, rijkelijk besneeuwde toppen van de Sierra Nevada gaven de achtergrond van dit decor een adembenemende sfeer. Na een uurtje reden we terug naar Lone Pine en zette meteen door naar de Alabama Hills. 

De strak blauwe lucht en de heerlijke zon maakte van de volgende wandeling een feestje; de Arch Loop. Ik had hier eigenlijk best wat mensen verwacht, aangezien ik de Mobius Arch regelmatig op Instagram voorbij zie komen. Maar niets van dat al. Er staat slechts één andere auto bij de trailhead en we komen de hele wandeling niemand tegen. Zowel pa als ik zijn compleet in ons element en kijken voor verwondering om ons heen. Ik was er al eens eerder, maar vandaag maakt het extra veel indruk, ook door de prachtige bergtoppen vol sneeuw. We maken mooie foto’s van de Mobius Arch en vinden ook de Lathe Arch, die ik de vorige keer niet kon vinden.

We rijden daarna nog een heel deel van de Whitney Portal Road richting de Sierra’s, maar na een tijdje is de weg wegens winterse omstandigheden gesloten. Om zes uur doen we de deur van ons hotel open en besluiten de rest van de avond uit te rusten.

Hotel

Dow Villa Hotel

Weer

18-23 graden

Aantal kilometer gereden

378 kilometer

Dag 1: Los Angeles

Far far away, behind the word mountains, far from the countries Vokalia and Consonantia, there live the blind texts. Separated they live in Bookmarksgrove right at the coast of the Semantics, a large language ocean. A small river named Duden flows by their place and supplies it with the necessary regelialia. It is a paradisematic country, in which roasted parts of sentences fly into your mouth. Even the all-powerful Pointing has no control about the blind texts it is an almost unorthographic life One day however a small line of blind text by the name of Lorem Ipsum decided to leave for the far World of Grammar.

She packed her seven versalia, put her initial into the belt and made herself on the way. When she reached the first hills of the Italic Mountains, she had a last view back on the skyline of her hometown Bookmarksgrove, the headline of Alphabet Village and the subline of her own road, the Line Lane. Pityful a rethoric question ran over her cheek, then she continued her way. On her way she met a copy.

Hotel

Best Western Oxnard

Weer

18-20 graden

Aantal kilometer gereden

130 kilometer